13* Achterop vervelen?!

Goed geslapen, ondanks de wantsen!
Het was een frisse nacht, vandaar!
Het beste ontbijt tot nu toe. Lekkerste én liefste bediening! Vijf punten voor Salween! Elin zou zeggen twaaluf punten!
Verdient!
Dat we de ...bochten gaan halen komt steeds dichterbij. Rechte stukken zijn deze dag zeldzaam. Ik hang links of rechts en mijn kont stelt geen reet meer voor (Cees).
Echt, de doorbloeding was al na een uur ver te zoeken. Het is dat ik door de bochten in beweging blijf..
En door alles wat voorbij schiet.
Rijstvelden? Ik ken die alleen van plaatjes. Het zijn velden met groene richels maar echt onder water staan ze niet.
Vandaag gaan we richting Pai, het hippiedorp.
Voorlopig zijn we er nog niet.
Veel stijgen, sommige auto's lukt het bijna niet omhoog te komen. Het lijkt alsof ze stil staan. Zware motoren die puffend hun werk proberen te doen. Pompend remmend komen ze naar beneden. Pittig!
Dd weg is soms heel slecht met diepe overgangen. Van get ene wegdek naar het andere en dat voel je tot in je nek.
Vanavond maar ergens een massage scoren om de wervels in de jusite volgorde te laten zetten. Door dit hobbelige rijden is de boel behoorlijk ingezakt!
Wegwerkers zijn bezig met het markeren van de lijnen.
Met de hand! Een staat met een draad op de weg, houdt 'm in de hoogte. De ander met een karretje die de streep trekt. Een paar aan de kant met kruiwagens. Ze dragen allemaal een muts, een soort bibak van katoen. Sommigen met een zonnebril op. Als dat maar goed gaat. Zou die lijn wel recht lopen? Ach, maakt toch niet uit met al die bochten. Wat een schouwspel! Jammer dat we zo snel voorbij zijn.
Het valt tegen hoe koud het is. Het is de schaduwkant van de berg waar we rijden. Ik ben blij dat ik mijn vest aan heb. Opeens stoppen we op een zonnige plek. Even opwarmen! Ik heb het zo koud! Tim moet plassen, allemaal dan maar. Het stinkt ongelofelijk naar vis. Gatver. Gauw broek naar beneden, ik gooi mijn papiertje gewoon tussen de troep, er komt toch niemand. Loopt er een jongen met een stok naar ons toe! Moet niet gekker worden! Vraagt of wij ook de trail doen? Met een scooter? Nee! We zien een pad achter de rommel. Hij knikt ernaar en loopt er met zijn 'alleenopdedwereldstok' heen.
Wij stappen op onze verwarmde buddies. Oh, zo lekker aan je billen.
Nog even wachten jongens, rond elf uur gaat de verwarming weer aan. Daar kun je op rekenen.
Er wordt gewerkt op de berg. We zien mannen op de grond zitten, met een simpel stuk gereedschap in hun hand, een soort ijzeren stok waar ze gaten mee graven. Verderop zie ik betonnen palen liggen. Het zal toch niet? Met de hand? Die gaten graven, in die keiharde grond? Met z'n allen op een rij? Huh?
Waarschijnlijk wel.
Het links rijden gaat prima. Eerlijk gezegd was ik wel een beetje bang dat het misschien mis zou gaan maar ik denk nog te veel als een moeder van kleine jongetjes! Van rebellerende pubers.
Ze weten inmiddels wel beter! Zou jij ook moeten doen Jol!
Verderop hangen netten over rotsen zoals je wel in Oostenrijk ziet. Daar hangen ze wegens val gevaar van rotsen. Hier hangen ze zodat mensen klussen kunnen doen. Welke weet ik niet maar ik zie mannen hangen, druk bezig en niet met bergsport.
Er staan een paar koeien in het veld naast de weg. Nou ja koeien? Het zijn geraamtes met een velletje eromheen. Ze bewegen langzaam in de hete zon. Kak! Wat zwaar voor ze! Wie kiest hier partij voor de dieren?
Een militaire kolonne passeert ons. We zitten dicht tegen de grens van Myarmar.
Ben beniewd naar de filmpjes. De pro zet ik naast Cees zijn helm of op zijn schouder. Weet niet of het leuk is maar wel voor ins. Je bent dan weer even terug op de scooter.
Voor nu heb ik er genoeg van. Blij dat we in Pai twee dagen blijven. Mijn billen zijn nu helemaal plat, zouden ze zo blijven? Ze sterven langzaam af!
Wat zeur ik nou! Kijk daar, een monnik die helemaal in zijn eentje de berg oploopt! Doet ie boete? Wat een klus! Hij heeft een tas op zijn rug en een stok in zijn hand. Ben benieuwd naar de man en zijn verhaal.
We tuffen verder maar komen een lekker eettentje als gisteren niet tegen. Wel een kleine Groenrijk. Leuk om te zien hoe zwarte plastic zakken gevuld zijn met kleine kluiten waar wat takken uitsteken. Zie wel bloemen.
Deze worden gebruikt als offers in de tempels. We stijgen naar grote hoogtes. Hoe hoog zal het hier zijn?!
Het is een stuk minder rijden dan gisteren. Beter!
Pai! He we zitten in Pai! Lunch, we hebben trek? In een restaurantje waar hetnheel druk is vinden we plek aan de rand bij de straatkant.
Een dame achter een soort bureau roept dat er aan de weg gewerkt wordt. Stinkie! Ach, zal wel meevallen! Mwah! Toch niet!
De curry smaakt net als de rest maar we blijven toch niet lang zitten. Bij gebrek aan zitvlees en de geur van pas gestort teer gaan we op zoek naar het paradijs.
We zoeken naar backpackers paradise. Van de weg af is het een hobbelige weg met scherpe stenen. Beetje a la pura vida in Costa Rica.
Mijn tussenwervelschijven lijdenmet lange IJ!
We komen aan bij een betonnen blok die nog niet af is. Het is hoog, groot, grijs en gecombineerd met Thaise versierselen geen paradijs.
Wel de altijd vriendelijke ontvangst. Iemand loopt ons voor naar twee huisjes. Twinbed en double bed, no?
Ja, beter van wel. Tim wil graag lepeltje lepeltje maar niet met zijn grote broer. Alhoewel, Tim overstijgt in lengte!
Het ziet er leuk uit. Ons bed, is behoorlijk afgeragd, de vering geeft niet meer mee en zakt behoorlijk diep in.
Mijn kant valt nog mee. Misschien een zware Duitser en zijn petieterige Thaise?
De douche is buiten! Origineel! Het heeft er ooit heel trendy uitgezien maar het hele mooie is ervan af.
Buiten een zitje. We komen helemaal bij.
Als we op zoek gaan naar een restaurant en ik weer jolig op de buddy spring voelt het rijden niet als vertrouwd. Het wiel onder me draait anders dan anders. Cees voelt het niet eens op het grind maar we moeten constateren dat we een lekker band hebben!
Kak!
Wat nu?!
Het is al laat en het wordt al donker. Morgen kunnen we de band oppompen en naar de garage rijden. Bas heeft er onderweg al een gezien.
We heben nog twee scooters dus bij elkaar achterop en karren maar. Heeft geen zin om je nu druk te maken. Komt goed.
Restaurant zoeken lukt niet. Die Tim op het oog heeft is gesloten. Huh?
Ok, dan kijken we verder en kimen terecht bij de Italiaan die het te druk heeft. Wel koude Chang maar geen personeel. De pizza smaakt naar karton. Het is bloedheet binnen en druk met schreeuwende toeristen. Zo snel mogelijk weg hier.
Buiten is het ook warm. Raar want het lijkt net of de warmte vand e grond komt en mijn flipfloppies blijven plakken. Ze hebben net nieuw asfalt gelegd dus dat is zeker nog niet helemaal droog.
We lopen over de markt en zoeken naar een goeie koffie maar die we uiteindelijk tegenover de nep Italiaan vinden! Een trendy en zeer goed koffietentje. De man achter de machine spreekt liever Thais dan Engels én we moeten onze slippers uit! Om even later met opgetrokken benen te genieten van een heerlijke cappuccino!