12* Ouderwets kroelen op bed!

13* 24/1/17

Lekker alloj mak


Het is niet helemaal donker in de kamer als ik wakker word. Buiten klinkt het geluid van een oude claxon uit een slapstickfilm als we door krijgen dat het de ganzen zijn. Gisteravond zagen we dat de eigenaar er twee, beneden ons huisje, eten gaf.
Ze hebben honger. Cees geeft me een kus en feliciteert me. Oh ja, ik ben jarig! Mijn derde keer in Thailand. Hij stapt uit bed en haalt iets uit zijn tas, ik hoor hem diep adem halen en ik zie een ballon groeien. Oh! Wat lief! Even later stapt ie in zijn onderbroek door de kamer om een slinger op te hangen. Bas en Tim komen met hun dekbed om zingend binnen en kruipen op ons bed. Wauw, wat gezellig! Dat is lang geleden! Super! Je krijgt je cadeau als we iets leuks voor je zien mam! Cees geeft me een kaart waar mijn cadeau op staat. Thuis krijg ik die. Oh ja, Tim stapt uit bed en komt met kaarten en Bas geeft de kaart van Mirtje. Er is aan mij gedacht. Wat een mazzelkont ben ik! Het beste begin van mijn 57 ste jaar!
Ik voel me gelukkig met deze mannen om me heen!! Buiten schijnt de zon, binnen ervaar ik veel liefde, we kunnen naar huis!

Eerst nog even een wandelingetje door de zorgvuldige aangelegde tuin.
Beautiful! Soewee mak mak!
Weer bananen en geroosterd brood. Waar is de ananas?op mijn verzoek gaan we op zoek naar de witte Boedha op de berg. Gisteren zagen we die in de hoogte op de berg geprikt. Een hele grote! We moeten toch echt ook een tempel bezoeken mannen! Ze zijnhet er gelukkig mee eens. Het leukste is het zoeken. Geen ruzie's, geen irritaties, ongelofelijk maar waar. We scheuren linksaf of rechtsaf en vinden waar we naar op zoek zijn.
Even later hangen we in de bochten op weg naar Mae Hong Son.
Het duurt niet lang dat ik mijn kont niet meer voel. Het ziet er nu wat mooier uit. Het vlakke maakt plaats voor meer bomen en groen.
Niet tegen hangen maar juist mee in de bochten! Ik hoef niet op te letten maar toch rij ik mee anders verveel ik me. Ik heb wel de pro op mijn borst en neem af en toe een filmpje. Foto's probeer ik ook te maken, of ze lukken is een tweede.
De weg is redelijk, ernaast een puinhoop.
We passeren dorpjes en zien zoveel, vervelen?!
De tegenstellingen horen in dit land. Vaker minder mooie huisjes dan mooie zoals wit met lichtblauw. Soms denk ik dat ze een pot verf hebben genomen die nog ergens van over was. Mintgroen, pelikanenroze, bananengeel. Airco's zie je overal hangen. De huisjes die geen airco kunnen hebben omdat de muren meestal van doeken zijn zie je ook voorbij komen. Onafgebouwde muren. Grote blauwe tonnen staan op palen. Warm water? Overal wappert de rood wit blauw wit rode vlaggen. Sommigen aan fladderen gewapperd. Heel veel golfplaten als daken, kleine minitempeltjes waar wierrookbosjes uitsteken. Kledingkasten staan buiten in de vorm van een lijn met daaraan kleurige hemden en broeken. Vaak aan hangertjes. Veel mensen zittend voor hun huisje onder een dak kijkend naar de toerist op zijn scooter voorbij scheurend. Sawadee ka!
Als je iemand groet, vouw je je handen samen. Als je iemand niet goed kent dan hou je die voor je borst. Hoe beter je iemand kent hoe hoger je handen en uit eerbied hou ze tegen je voorhoofd zoals bij een monnik. Wij moeten ze tegen ons borst houden. Er wordt vaak geglimlacht als we dat doen, altijd met een tegenvouw terug!
De prettigste stand is 60 a 70 km. Bas, dan kan ik nog van alles zien. Tim, dat is een prima snelheid. Meestal rijdt hij voorop en Bas als laatste. We spreken het niet af, het gaat vanzelf.
Na de koffiestop hebben we honger. Vandaag moeten we ook rond de 200 km rijden. Tim houdt de stand van tentjes bij en stopt zowaar bij een Thais tentje waar we gaan voor het originele food!
We krijgen een ijzeren beker met ijs en daaroverheen wordt de lauwe cola geschonken. Bier is voor straks aan het einde van de rit. We eten alweer(!) heel lekker. Tim en Bas zijn verrot op de eieren. Ja, echt verrrot! Iedere dag! Ze halen de vegaweek in. Daar hadden ze geen eieren!
Bleh! Ik vind eigeel niet lekker dus dat gedril, brrr!
Het is een klein eettentje met twee tafels. De vrouwen knikken vriendelijk en kijken blij dat wij aan hun tafel zitten. Het is er netjes en schoon. Goed uitgezocht Tim!
Achterin is het toilet. Hun prive onderkomen waar we van schrikken. Het toilet bestaat uit golfplaat en een waterbak. We wennen steeds meer en ik vind dit goed te doen. Het doet me denken aan het huuske van mijn beppe in Friesland. Het stinkt er niet eens of ben ik inmiddels gewend. De rotzooi die zichtbaar is als ik achter het huuske kijk is enorm! Nanda zou hier een hele kluif aan hebben maar oh als die hier toch eens aan de bak kon gaan!
We tuffen weer verder tot de volgende break. We zien een stel zitten die ons aanspreken. He, we hebben jullie eerder gezien! Waar gaan jullie heen? Pai! Wij ook! Ze komen uit Ierland en maken een wereldreis van een jaar. Zucht! We zitten op een vloer gemaakt van bamboestokken. Het lijkt gammel maar het is ijzersterk. Schijnt. Allemaal potten met aardbeiplantjes. Dat was me al eerder opgevallen. Veel afbeeldingen van aardbeien. We nemen een smoothie strawberry maar er zit vast iets van siroop in, te zoet. Het is een vieuwpoint waar we zitten. Schitterend! Omdat we steeds hoger gaan hebben we een mooi uitzicht op de bergen. Hollandse herfstkleuren steken af tegen de berg. Meer bruine en groene kleuren dan oranje. Verder zien we niet veel kleur. Heel af en toe wat lila. Als ik erover nadenk valt me dat wel op hier. Weinig kleur in de bergen. Maar de mooie ton sur ton groene kleuren zijn de moeite waard. Ik denk zelfs dat ik soms in Duitsland of Oostenrijk rij maar Cees moet erommlachen, nee dan eerder Amerika of Mexico. Tja, daar moet ik ook een keer heen. Nooit geweest. De warmte maakt plaats voor een frisse wind. Ik heb mazzel dat ik achterop zit want Cees vangt alles op zijn brede borst.
Naarmate de dag vordert wordt het frisser.
We moeten op zoek naar onze hostel en ook die kunnen we niet vinden. Google maps heeft duidelijk niet alles genoteerd.
Vragen en nog eens vragen maakt dat we opeens de blauwe daken zien. Een jongen gaat ons rennend voor. Een vrouw wijst onze kamer die we met z'n vieren delen en wil meteen cashen. Dat willen ze allemaal. Boter bij de vis. Aankomen, meteen betalen.
Prima kamer, dito bedden. 4 naast elkaar.
Warme douche schone toilet, meer hebben we niet nodig.
Ik heb wel veel bultjes en jeuk. Een meisje bij de olifanten had het over bedwantsen en iedere avond als ik in een vreemd bed stap moet ik daaraan denken. Had ze het maar nooit gezegd! Trut!
Soms lig er van wakker maar er helemaal niet aan denken lukt me niet.
Ik zie geen mug maar ik heb veel bultjes met jeuk. Helaas!
Niet krabben geef ik aan mij klanten door maar zelf lukt me dat advies op te volgen niet!
Tim's advisor doet het goed, het restaurant zit echter zo vol dat er geen plek voor ons is. We komen straks wel terug.
Er is een grote vijver waar allemaal kraampjes omheen staan waar de lekkerste gerechten worden gemaakt en gebakken.
Tim heeft altijd honger en duikt op een schaal groentepangsit af. Altijd in een plastic zakje. Hij deelt het en ook hier weer de lekkerste ooit! Wat een waanzinnig goeie smaken! Op heel veel plekken hebben we onze favorieten al gevonden.
Mea Hong Son wordt ook wel de parel van het noorden genoemd. Veel hebben dezelfde waar op hun kraampjes. Kleurig. Eerder had ik een vrouw gezien die een soort kaftan aanhad. Ik weet nog dat ik een opmerking erover had gemaakt. Hier hangen ze in alle kleuren en maten! Lieve ogen kijken nieuwsgierig naar ons. Beautiful! Suwee mak mak. Je moet suwee uitspreken al he! Als de toon laag is dan zeg je dat je triest bent? Oh? Daar op letten dus.
Ze verteld dat ze 150 oudsten aan het werk heeft om haar droom te verwezenlijken. Haar Engels is goed en ze vertelt dat ze dit nieuwe jaar haar kansen neemt. Moeilijk maar ik doe het toch. Haar lach raakt me. Ze heeft mooie spullen waar ze trots op is. Als je het wast wordt de stof zachter. Allemaal handmade! Jongens, ff wachten moeder wil iets kopen. Oh, dan krijg je dat toch van ons mam, voor je verjaardag! Oh ja, ik ben jarig!
Een blauw met lichte strepen vind ik mooi en een leuke tas.
Ik sta op facebook, wil je me liken vraagt ze. Tuurlijk, wij vrouwen moeten elkaar steunen en zeker deze leuke, we wisselen contact uit en blij voel ik haar ogen in mijn rug als we verderlopen. Wat een mooi en bijzonder verjaardagscadeau!
Even verderop staan drie jongetjes, die lege wijnflessen op een wel heel merkwaardige manier hebben neergezet. Het lijkt wel kunst!
Echt gaaf!
Een bakje op straat waar geld in ligt. Het vult zich. Ze staan een beetje acheraf maar hebben veel kijkers. Terecht!
Filmpje maken! Tim had het wel eens eerder gezien. Omdat het net lijkt of het geplakt is laat een van de jongens zijn truuk zien. Ongelofelijk! Wauw, het is dat we erbij staan anders geloof je je ogen niet.
Het restaurant (Salween) zit nog steeds vol. We mogen aan een klein tafeltje zitten waar geen borden op kunnen, althans niet van ons 4. Even later komt er een andere vrij. De bediening zijn donwnies. Niet ernstig maar hun inzet is ernstig. Zo neemt een meisje onze bestelling op. Ze spreekt goed Engels. En zet heel precies onze Chang neer. Glazen erbij die we op een na niet willen. Ze kijkt, vraagt en neemt ze toch maar mee terwijl ze voor de zekerheid nog even achterom kijkt.
Om ieder flesje zit een soort morsig manchet om het afkoelen nog even tegen te gaan. Het frisse gele vocht proeft steeds beter. De wijn hier is niet te zuipen tenzij je er verstand van hebt. Van de taal en de bijbehorende wijn dan.
Voorzichtig bedienen zij en een jongen onze tafel. Ernstig kijkt hij, alleen als wij lachen lacht hij voorzichtig terug. We eten weer smakelijk.
Hoe laat zijn jullie morgen open? 8 uur? Ok, wij komen morgen voor breakfast!
Precies tegenover de ingang staat een vrouw met een pancake kraampje. Tim wil wel. Met nutella? 10 bath extra! De man naast de vrouw lacht en klopt Tim die 10 extra uit zijn zak. Heb jij de pot mam?
Vreetzak!