21* Bye Bye

21*2/2/17

Wat een afschuwelijk ontbijt hebben we gehad. Een en al massa. Zoveel mensen, duwend, grote hoeveelheiden opscheppend, rijst en noedels, vlees en vis. Nee, ik vond het helemaal niks. Geef mij maar een paradijsje, waar dan ook, dan een megahotel met ontbijt in buffetvorm.
Gretig graaiende mensen. Bah!
We lopen met onze tassen naar de trein. Het is maar 150 meter lopen. Over de treinrails trekken we de tassen, zien we hoe dicht de mensen op de rails wonen. Weet ik nog van onze reis met de Waldmeiden. Je kon niet eens je hand uit het raam steken zo dicht zaten de huizen tegen de rails aan geplakt.
Met de skytrain voor 160 bath met z'n vieren is spotgoedkoop en snel.
We zien de taxidrukte aan ons voorbij gaan.
Het zit erop!
We zitten aan een cappuccino bij Dean en Deluca op het vliegveld van Bangkok
In een andere drukte. De reisstress.
Mensen rennend om hun vlucht te halen.
Rijen dik voor de paspoortcontrole waar de beamte ernstig kijkt, er kan geen lachje af.
We vliegen om 12.50 uur.
Marga heeft (al)weer mooie plaatsen voor ons geregeld bij de nooduitgang.
Bas en Tim zijn nog even een burgertje scoren voor we instappen.

Cees en ik mijmeren wat na.
Wat hebben we het fijn gehad he? Ja, het is méér dan fijn geweest. Wat een geweldige tijd met elkaar. Voor de laatste keer met ons gezin, met z'n vieren.
Bijzonder dat dit mogelijk was. Dat ons dit zo gegund is.
Alleen maar lof!

Het voelt goed dat ik zoveel mogelijk heb geschreven wat we hebben gedaan en meegemaakt.
Nu rest mij alleen nog de teksten te redigeren, nog het een en ander toe te voegen, de foto's uit te zoeken om een boek te kunnen maken.
Bij het openslaan zien we dan schitterende foto's, voelen we de warmte voor en met elkaar, doen we het met deze mooie herinneringen aan deze bijzondere tijd.

En...... in mei komt THAI onze blijvende harige herinnering!! YEHHHH!!

Dank voor het lezen en jullie leuke reacties!